Dart

Na świecie jest wiele dziwnych i skomplikowanych dyscyplin sportowych i gier towarzyskich. Często przez lata stanowią lokalną atrakcję, by w końcu stać się popularne na całym świecie. Niektóre z nich są nawet dołączane do programu igrzysk olimpijskich.

Jedną z takich oryginalnych gier jest dart. Nie wiadomo dokładnie kiedy powstał, ale są dowody na to, iż za pierwsze tarcze służyć miały drewniane dna od beczek po winie. Niektórzy uważają, że to wojownicy w przerwach pomiędzy bitwami rzucali krótkimi strzałami, za które służyły zazwyczaj ostre gwoździe, w powierzchnię pnia drzewa. Słoje w nim, służyły jako punktacja. Prawdopodobnie to Anglia może być uznawana za prekursora tej gry. To tam dart rozwijał się najszybciej i najprężniej i powstały pierwsze zasady gry i wzór tarczy. Początkowa miała jedynie zaznaczony środek i trafienie go było celem samym w sobie. Angielskie hrabstwa, Yorkshire, Staffordshire, Lancashire przodowały w popularności tej gry. Każde z nich miało nawet tylko siebie charakterystyczną tarczę. Lokalni stolarze zajmowali się ich produkcją. Zwykle były one wykonane z miękkich gatunków drzew, topoli czy wiązu.

Bardziej już współczesny dart, zaczął się rozwijać w drugiej połowie XIX wieku. Prawdopodobnie opatentowanie przez amerykanów papierowych skrzydełek, nie pozostało bez wpływu na rozwój gry. W tym czasie powstał system numeracyjny na tarczy, a odległość zawodnika od niej, mierzono przy pomocy skrzynek do piwa. Zwykle każda z nich miała około 3 stóp, a odległość wyznaczały 3 skrzynie, więc od tarczy dzieliło zawodnika 9 stóp. Ciekawostką może być nazwa linii zza której rzucało się strzałką. Nosiło ono nazwę „hokej”, przy czym h było nieme, więc brzmiało to trochę inaczej niż przy klasycznej wymowie.

Początkowo dart kierował się lokalnie ustalonymi zasadami gry. Niestety nie wpływało to korzystnie na możliwości rozwoju. Współzawodnictwo pomiędzy poszczególnymi hrabstwami było wręcz niemożliwe. Sytuacja diametralnie się zmieniła po pierwszej wojnie światowej. Powstało pierwsze stowarzyszenie darta, które uznało za ważne, regulację ogólnie panujących zasad gry i ich ujednolicenie. Dzięki temu coraz więcej osób uczestniczyło w rozgrywkach. Nawet wybuch drugiej wojny światowej nie przyczynił się do spadku popularności. Przeciwnie dart jako gra, polegająca na współzawodnictwie, znacząco przyczyniał się do podnoszenia morale żołnierzy i był wręcz rekomendowana przez dowództwo. Niestety podczas wojny, wszystkie powstałe wcześniej organizacje jednoczące zawodników i wielbicieli tej gry, nie przetrwały. Dopiero kilka lat po jej zakończeniu, udało się ten stan zmienić. Największy rozwój dart zanotował w drugiej połowie XX wieku. Rozwój telewizji i środków masowego przekazu, przyczynił się do spopularyzowania gry. Pierwsze transmisje telewizyjne z odbywających się rozgrywek, zgromadziły przed ekranami telewizorów fanów dyscypliny.

Aktualnie dart nie traci na atrakcyjności. Istnieją dwie federacje zrzeszające zawodników tego sportu, a rokrocznie odbywają się mistrzostwa świata w tej dyscyplinie.